Τρίτη 30 Νοεμβρίου 2010

ΝΑ ΣΥΝΤΟΝΙΣΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ

            Η φύση των επιθέσεων του συστήματος είναι συνολική, κάθε επιμέρους επίθεση σε οποιονδήποτε τομέα της κοινωνίας πηγάζει απευθείας από το μνημόνιο και την πολιτική της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Άρα αναγκαστικά και οι αγώνες για να αποκρουστούν τα μέτρα και στον τομέα της εκπαίδευσης αναγκαστικά έρχονται σε σύγκρουση με τον πυρήνα της πολιτικής της κυβέρνησης και όχι μόνο με τα μέτρα της Διαμαντοπούλου.
            Αυτό κατευθείαν σημαίνει ότι το φοιτητικό κίνημα από μόνο του δεν μπορεί να αποκρούσει τα εκπαιδευτικά μέτρα, χρειάζεται να είναι μέρος ενός συνολικού κινήματος, κομμάτι μιας πλατιάς κοινωνικής συμμαχίας εργαζομένων, νεολαίας και φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Ο ρόλος του φοιτητικού κινήματος στις παρούσες συνθήκες πρέπει να είναι αυτός του πυροδότη ενός ευρύτερου κινήματος.

ΤΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ

            Για να γίνει αυτό είναι αναγκαίος ο συντονισμός του φοιτητικού κινήματος που πρέπει να γίνει μέσα από διαδικασίες των ίδιων των φοιτητών-τριών. Αυτή την στιγμή το μόνο όργανο που μπορεί να παίξει αυτό τον ρόλο είναι ένα συντονιστικό γενικών συνελεύσεων και καταλήψεων, όχι όμως με την μορφή που αυτό έχει σήμερα. Το παρόν συντονιστικό είναι πλήρως γραφειοκρατικοποιημένο, δεν συγκροτείται σε σώμα, δεν «φαίνεται» μέσα στους φοιτητικούς συλλόγους, οι αποφάσεις του δεν νομιμοποιούνται από πουθενά αλλά ανακοινώνονται από "καταξιωμένους" αρχισυνδικαλιστές μετά από "μαγείρεμα" εν κρυπτώ.
            Με αυτόν τον τρόπο, κανένας πραγματικός συντονισμός δεν μπορεί να υπάρξει, αλλά απλά συναινετικές "μη-αποφάσεις" με όρους ηγεμονισμού αριστερών αρχισυνδικαλιστών και συσχετισμού δυνάμεων μεταξύ παρατάξεων. Λείπει οποιαδήποτε εμπλοκή του σώματος των φοιτητών-τριών που κινητοποιούνται. Μάλιστα, όχι απλά λείπει, αλλά η τωρινή λειτουργία του δρα αποτρεπτικά για το φοιτητικό σώμα να αναγνωρίσει τον εαυτό του εκεί.
            Αυτές οι δυσλειτουργίες υπονομεύουν και την συγκρότηση ενός μαζικού και μαχητικού φοιτητικού κινήματος ειδικά στις παρούσες πολύ δύσκολες συνθήκες. Υπονομεύουν την συγκρότηση αυτού που θα θέλαμε να είναι ο πυροδότης ενός πραγματικά μαζικού κοινωνικού κινήματος ανατροπής του μνημονίου (και των διατάξεων του και στον εκπαιδευτικό τομέα) και συνολικά της κυρίαρχης πολιτικής.
            Υπονομεύουν ακόμα και τον πραγματικό συντονισμό και την συμπόρευση και των λοιπών εκπαιδευτικών βαθμίδων. Η αντικειμενική πραγματικότητα σήμερα δείχνει ότι μόνο το φοιτητικό κίνημα μπορεί να βρεθεί σε κατάσταση ρόλου συντονισμού ολόκληρης του εκπαιδευτικής κοινότητας. Ούτε η ΠΟΣΔΕΠ μπορεί να παίξει τον ρόλο που πριν 4 χρόνια έπαιξε (που με έναν τρόπο συντόνιζε τις κινητοποιήσεις με συνεχείς απεργίες και διαδηλώσεις - και αγωνιστική ηγεσία), ούτε το λοιπό εκπαιδευτικό κίνημα φαίνεται να μπορέσει να παίξει έναν αναγκαίο για τις συνθήκες ρόλο αγωνιστικής πρωτοπορίας. Αυτή την θέση μπορούμε μόνο εμείς να την πάρουμε!
            Για αυτούς τους λόγους η συγκρότηση ενός πραγματικά αμεσοδημοκρατικού συντονιστικού των αγωνιζόμενων φοιτητικών συλλόγων θεωρούμε ότι είναι πρωταρχικό καθήκον, και μάλιστα όχι κάτι που πρέπει να περιμένουμε 150 κατειλημμένες σχολές για να οργανώσουμε. Πιστεύουμε ότι ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να γίνει αυτό πρέπει να είναι η συγκρότηση ενός σώματος συντονιστικού με εκπροσώπους εκλεγμένους από την γενική συνέλευση κάθε σχολής, που θα λογοδοτούν στην συνέλευση, η οποία και θα έχει το δικαίωμα να τους ανακαλεί.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΗΣΗ ΤΩΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΜΑΣ

            Στην ίδια λογική είναι αναγκαίο να κάνουμε ένα βήμα παραπάνω στην οργάνωση των κινητοποιήσεών μας. Η ενίσχυση των κατασταλτικών μηχανισμών του κράτους το τελευταίο διάστημα είναι πάγια τακτική του αστικού μπλοκ εξουσίας όταν δεν μπορεί να εξασφαλίσει την ιδεολογική συναίνεση και δρομολογούταν απ' το ΠΑΣΟΚ και παλαιότερα. Αποκορύφωμα ο νέος τρομονόμος. Εν κρυπτώ, σε τμήμα θερινών διακοπών και χωρίς καμιά ιδιαίτερη εξήγηση η κυβέρνηση κατάργησε πλήρως τις ασφαλιστικές δικλίδες του προηγούμενου «τρομονόμου», που προστάτευαν ακόμη και τη βίαιη πολιτική και συνδικαλιστική δράση από ποινικές κατηγορίες για «τρομοκρατική δράση». Όσο η καταστολή αυξάνεται είναι αναγκαίο να οχυρωθούμε κ εμείς περισσότερο απέναντι στις δυνάμεις καταστολής και πιθανές προβοκάτσιες που θα έχουν σκοπό να συκοφαντήσουν τον αγώνα μας αλλά να προφυλάξουμε σε τελική ανάλυση και τους ίδιους μας τους εαυτούς.
            Είναι πλέον αναγκαίο κάθε φοιτητής-τρια να έχει ουσιαστικά λόγο στα συνθήματα, στα πανό, στην περιφρούρηση. Αυτό μπορεί να γίνει με αιρετούς και ανακλητούς αντιπροσώπους από κάθε γενική συνέλευση (στην οποία θα λογοδοτούν και η οποία θα έχει το δικαίωμα να τους ανακαλεί) και οι οποίοι θα έχουν το ρόλο συντονιστή στις διαδηλώσεις. Όσον αφορά την περιφρούρηση, για παράδειγμα, θα έχουν το ρόλο να συντονίζουν το μπλοκ του εκάστοτε φοιτητικού συλλόγου ώστε να είμαστε έτοιμοι-ες σε κάθε περίπτωση απέναντι στις δυνάμεις καταστολής. Επιπλέον θα μπορούν με αυτόν τον τρόπο όλοι και όλες να έχουν λόγο στο ποια πορεία θα ακολουθήσει το μπλοκ ή αν θα συγκρουστεί κτλ. και δε θα είναι υπόθεση των αριστερών αρχισυνδικαλιστών και μιας αυτόκλητης και πεφωτισμένης "ηγεσίας στο δρόμο" αλλά θα είναι υπόθεση όλων των φοιτητών-τριών!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου